بررسی فلو سایتومتری و فیزیولوژیکی تاثیر سطوح مختلف کلشیسین روی پلی پلوئیدی شدن برخی گونه های مرکبات و اندازه گیری تعدادی از ویژگی های مورفولوژیک

. جهت تولید گیاهان تتراپلوئید از روش قطره چکان بر روی مریستم انتهایی در مرحله دو برگ حقیقی استفاده شد. در این آزمایش به منظور تولید گیاهان تترا پلویید از کلشیسین استفاده شد. اثر کلشیسین در غلظتهای 2/0، 6/0، 1 و 4/1 درصد برروی گیاهان آزمایش شد. جهت تعیین سطوح پلوئیدی در گیاهان از سه روش شمارش کروموزومی، فلوسایتومتری و بررسی اندازه و تراکم روزنه استفاده شد. همچنین ویژگی هایی نظیر ارتفاع گیاه، اندازه کیسه های ترشحی، سطح برگ، ضخامت برگ، ضخامت بافت های اسفنجی و نرده ای، میزان کلروفیل و کاروتنوئید، میزان فنل تام و فلاونوئید تام بین گیاهان دیپلوئید و تتراپلوئید اندازه گیری و مقایسه شد. بالاترین راندمان انگیزش پلوئیدی در گیاهان پرتقال محلی و لیموترش به ترتیب برابر 9/59 و 6/48 درصد بود. القای پلوئیدی در گیاهان پرتقال محلی و لیموترش سبب کاهش ارتفاع در مقایسه با گیاهان دیپلوئید شد. مقایسه تعداد کیسه های ترشحی و روزنه های برگ نشان داد که تعداد کیسه های ترشحی و روزنه ها در برگ گیاهان تتراپلوئید نسبت به دیپلوئید کاهش یافته، در حالیکه اندازه کیسه ها و روزنه ها در گیاهان تتراپلوئید به طور معنی داری بزرگتر بود. دو برابر کردن کروموزوم ها سبب افزایش ضخامت برگ، بافت نرده ای و اسفنجی و کاهش سطح برگ شد. بررسی میزان کلروفیل نشان داد که افزایش سطح پلوئیدی سبب افزایش میزان کلروفیلa و کلرفیل کل و کاروتنوئید تام در برگ گیاهان تتراپلوئید پرتقال محلی در مقایسه با گیاهان دیپلوئید شد، اما میزان کلروفیل bافزایش معنی داری نداشت. بررسی میانگین های میزان کلروفیل در گیاهان دیپلوئید و گیاهان تتراپلوئید لیموترش نشان داد که تغییر معنی داری در میزان کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل تام و کاروتنوئید تام در گیاهان تتراپلوئید لیموترش نسبت به گیاهان دیپلوئید وجود ندارد. نتایج نشان داد که افزایش سطح پلوئیدی به طور معنی داری سبب افزایش میزان فنل تام و فلاونوئید در نمونه های برگی گیاهان تتراپلوئید پرتقال محلی در مقایسه با گیاهان دیپلوئید پرتقال محلی شد. در گیاه لیمو ترش افزایش سطح پلوئیدی تأثیر معنی داری در میزان فنل تام و فلاونوئید در گیاهان تتراپلوئید نسبت به گیاهان دیپلوئید نداشت.